Groen licht voor akkoord Mirafiori
Een felbevochten mijlpaal voor Fiat die maar met een krappe meerderheid tot stand is gekomen van 54,05% middels 2735 stemmen ‘voor’. ‘Tegen’ waren nog altijd 2324 stemmen (45,95%). Gisteravond hing er bovendien een roerige sfeer in de straten van Turijn. De vaandels van een leger tegenstanders werden na de uitslag uiteindelijk toch opgeborgen (foto), zij het onder felle protesten in een zeer grimmige sfeer. Maar liefst 5119 werknemers van de 5431, hebben deelgenomen aan het referendum. Blanco stemmen waren er ook, namelijk 59 stuks. Geheel tegen de verwachtingen in, is deze meerderheid nog krapper dan die van Pomigliano d’Arco enkele maanden terug.
Toch is het voldoende aangezien Sergio Marchionne reeds aan heeft gegeven dat de grens van 51% wat hem betreft meer dan toereikend is. De grote druk van bepaalde links radicale groepen, zijn de oorzaak van het feit dat veel werknemers toch nog aan het twijfelen zijn geraakt en uiteindelijk een ‘nee’ invulden. Bij de overheid in Rome was een duidelijke zucht van opluchting te horen. Minister Sacconi verklaarde dat deze krappe overwinning een belangrijke evolutie is voor alle grote bedrijven in Italië die zich nu vrijer kunnen ontwikkelen richting de toekomst.
Het is nu het wachten op Marchionne’s beslissing om het grote productieplan in werking te stellen. Volgens de FIOM-CGIL, dat zich hevig blijft verzetten, is deze zeer krappe meerderheid een teken dat Marchionne feitelijk al is overwonnen door de werknemer die opkomt voor z’n democratische rechten. De motivatie voor de landelijke staking waar zo’n 10.000 leden aan mee zullen doen, is dus hoger dan ooit.
Op ‘Fabbrica Italia’ wappert dus ondanks de belangrijke ontwikkeling van gisteravond nog altijd geen trotse driekleur, als je af gaat op de algehele sfeer rondom Mirafiori. Fiat beleefde gister dus een Pyrrusoverwinning.
Marchionne heeft wat hij wil en heeft de vakbonden uit elkaar gespeeld. Volgens mij speelt FIOM een achterhoede gevecht nu de meerderheid van de werknemers met het plan heeft ingestemd. In de rode Italiaanse vakbondstraditie is dit nogal een stap. Wie dacht dat dit een “walk in the park” zou worden? Volgens mij is dit een stap in de richting die Fiat wil ondanks de FIOM rethoriek. Daarnaast zie je ondanks het “Fabbrica Italia” initiatief (een media stunt om de vakbonden te bewerken) dat FGA meer dan ooit buiten Italie gaat produceren (niet alleen in low cost landen voor budget auto’s maar ook voor wat betreft de hogere segmenten) en de druk (richting FIOM) er gewoon op houdt. Daarom ben ik ervan overtuigd dat dit geen Pyrrus overwinning is maar eerder de Gordiaanse knoop die eindelijk (langzaam) ontward wordt. Ook in Italie zijn de vakbonden er steeds meer achter dat welvaart verdiend moet worden en (helaas) geen vanzelfsprekendheid is.
Daarom staat er dat het een mijlpaal is qua doorbraak maar qua cijfer een magere overwinning.
Net als bij politieke verkiezingen zijn er nooit verliezers, alleen maar winnaars. Hoewel de FIOM grote actie heeft gevoerd om toch vooral “NEEN” te stemmen tegen deze z.g. “chantage” van die “fascistische” FIAT en “JA” de meerderheid kreeg, verkopen zij dit toch als hun overwinning. En voelen zij zich gesterkt om op 28 februari weer eens de zoveelste staking uit te roepen, veel fantasie hebben ze niet. Deze CGIL-FIOM is meer een anarchistische politieke beweging dan een vakbond die opkomt voor de werkelijke belangen van de werknemers en deze zelfde werknemers misbruikt om met valse voorlichting hun achterhaalde ideaal, een communistische heilstaat, te verwezenlijken. Dit in tegenstelling tot de andere 3 vakbonden die goed hebben begrepen welke die belangen zijn en het accoord met FIAT wel hebben ondertekend. Dit om de werkgelegenheid veilig te stellen, maar ook zullen de salarissen met €3700 op jaarbasis toenemen. Men kan niet spreken van een verslechtering van de werkomstandigheden, maar eerder van een normalisering. Het zal alleen en verslechtering betekenen voor degenen die graag staken en zich graag ziek melden voor of na een vakantie.