Rij-impressie Abarth 500C MT: Handgeschakeld speelobject

abarth 500c MT

Abarth is wat ons betreft een uitvinding dat al sinds z’n oorsprong in 1949 z’n doel niet mist, namelijk van een doodnormale Fiat een typisch Italiaanse krachtpatser maken, met mooie esthetische details en vooral met heel pure haast verslavende rij-eigenschappen. Toch hebben we bij het moderne Abarth wat kleine vraagtekens gekregen na ritjes met de 500C MT, 500C MTA, Punto en Punto EsseEsse (lees van deze laatste aankomende week nog onze review)… Abarth was namelijk ooit een soort goocheltruc dat je versteld deed staan, omdat dat houten kistje met race-inhoud, wat in het Italiaans zo mooi ‘Assetto Corse’ wordt genoemd, een dagelijks massaproduct in één klap veranderde in een wolf in schaapskleren, waar je zelfs een Alfa Romeo mee op de hielen kon zitten. Het huidige Abarth is voor ons gevoel vooral een nieuw op zichzelf staand label geworden met tal van extra kenmerken met een eigen naamgeving, terwijl er in basis niet zo veel verschil in zit. Een ultra dure gelimiteerde versie als de Cabrio Italia (45.000 euro!) geeft bijvoorbeeld nagenoeg hetzelfde rijplezier als deze 500c MT met 135 pk (24.950 euro). Met andere woorden, je kistje met race-inhoud koop je voor iets wat al een Abarth is en of dat zo magisch is weten we nog eens niet… Neemt niet weg dat de funfactor blijft en dat het commercieel gezien heel slim is om je prijslijst wat langer te maken.

a world of performance

Hoewel de 500C MT al bijna een jaar leverbaar is bij ons, troffen we deze versie nog niet aan op de optielijst in de online brochure. Maar gelukkig kregen we een speciale folder; FGA gaf ons namelijk het eerste exemplaar van ‘A World of performance’, een prachtige kleine catalogus waarin het hele merk met de schorpioen wordt beschreven, inclusief alle versies kleuren en smaken die je kunt krijgen, al dan niet gelimiteerd.

De 500C MTA (C510) ‘Competizione’ die we vorig jaar met heel veel plezier hebben gereden, heeft op papier 5 pk meer (140 tegenover 135 pk), maar is iets minder snel in de acceleratie (0-100 in 8,1 tegenover 7,9) dan de handgeschakelde versie die we nu hebben gereden. De 500C MT heeft dezelfde cijfers achter z’n naam staan als de gesloten 500 MT. We merkten uiteraard niet veel verschil met de MTA, al moeten we zeggen dat de versie met flippertjes aan het stuur in de volautomatische stand een stuk minder spannend was. Dat is dus iets waar je bij deze klassieke 5-versnellingsbak niet over hoeft na te denken. In dat opzicht heeft de handgeschakelde versie dus een streepje voor (1-0). Daar staat echter tegenover dat de MTA ‘Competizione’, juist zo’n hoge funfactor heeft vanwege het korte schakelmomentje, terwijl je het bommetje op wielen als een kart door de bochten jaagt zonder je handen van het stuur te halen, vaak ook nog onder begeleiding van een heerlijk akoestisch plofje uit het uitlaatsysteem (1-1). Beide hebben een maximum koppel van 206 Nm bij 3000 t/min. De handgeschakelde versie had wat ons betreft van de sequentiële automaat kunnen winnen als het op- en terugschakelen, zoals in veel sportieve auto’s, wat exacter mogelijk was bij het vlottere werk. Maar de pookbediening komt op ons hetzelfde over als in een standaard Fiat 500C en is meer gericht op vriendelijk rijden en dus iets te gevoelloos voor het brutalere werk. Het vierde verzet had bijvoorbeeld wat meer naar links mogen zitten naar onze smaak. De handbak wint dus niet echt van de ‘MTA Competizione’. Gelukkig is het heerlijke geluid van de 500C ook hier weer compleet met wat subtiel gebulder bij een hogere temperatuur in het uitlaatsysteem. Als je het gas wat dieper intrapt en je erin slaagt om het schakelmoment zo vlot mogelijk te laten verlopen, heb je weer dat leuke ploffende effect.

[nggallery id=755]

De Abarth 500C is werkelijk en heel lekker stuk speelgoed en doet naar onze mening bijvoorbeeld meer een beroep op je zintuigen dan de grotere broer op basis van de Punto. De auto blijft in bijna alle situaties zeer communicatief en de verhouding tussen vermogen, stuurgedrag en wegligging is erg goed (mede dankzij TTC). Wat je ook merkt, is dat de 500C met schorpioen-logo bij omstanders ontzettend in de smaak valt. Je oogst dus veel positieve reactie dankzij een fijne mix van sympathieke lijnen en agressieve aspecten. Wat ons nog rest te doen, is om de 160 pk versie met ‘Esse Esse’ logo en daarbij behorende unieke kit eens uit te proberen, om te zien of deze nog zinnenprikkelender is. De 135/140 pk versies voelen in ieder geval nooit traag aan, mede omdat de 500 licht is en klein van stuk. Ook het rijgedrag dankzij ophanging, veren en remmen, geven je niet het gevoel dat het allemaal stukken beter kan. De 500C is voor ons het leukste wat je kunt vinden op Abarth gebied.

[nggallery id=754]

Een gedachte over “Rij-impressie Abarth 500C MT: Handgeschakeld speelobject

  • 21 januari 2012 om 16:56
    Permalink

    Het eerste wat ik doe in de Abarth 500C Competizione is de bak op manueel zetten en het TTC aanzetten.

    De automaat schakelt niet lekker en soms onverwacht. Met de schakelflippers is het een groot feest.

    Sinds de aanpassing naar esseesse heb ik ook het idee dat het schakelen nog wat vlotter gaat dan voorheen (zoals in de Tributo Ferrari). Ik denk niet dat men met de hand sneller schakelen kan.

    Beantwoorden

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.