Het Alfa-gevoel van de Stelvio

Na de Alfa Romeo Stelvio diesel van afgelopen zomer, waren we toch wel erg benieuwd naar de benzinevariant met 280 pk. Het blok van de Giulia Veloce heeft men vorig jaar direct ook onder de kap gelegd van deze luxe uitgevoerde speciale ‘First Edition’. Dit om tijdens het marktdebuut direct te benadrukken dat de Stelvio een volwassen SUV is met hoogwaardige rijeigenschappen. Alfa Romeo kan zich als nieuwkomer in dit segment immers niet permitteren om te bleekjes voor de dag te komen. En dat doet Alfa Romeo goed, want de Stelvio is een overtuigend product met een heel eigen karakter. Dat alleen al is een hele prestatie in een markt waar al jaren de toon wordt bepaald door enkele dominante spelers. Dat Alfa Romeo dit project met een heel eigen insteek heeft benaderd blijkt uit van alles, maar het meest nog op platformtechnisch gebied. We waren tijdens onze vorige ervaring laaiend enthousiast over een SUV met een dieselmotor, maar… dat heeft uiteraard niet veel te maken met het feit dat het een SUV met dieselmotor was. Nee, het had alles te maken met de voor een SUV zeldzaam goede rijeigenschappen, zoals een zeer direct en precies stuurgedrag. De meeste hoge auto’s op onze planeet zijn feitelijk UV’s en nemen jou mee naar je bestemming, in plaats van dat je je ook maar enigszins verbonden voelt met het voertuig als geheel. De Stelvio laat zien dat een ‘S’ van Sport ook terecht voor die twee andere letters kan staan. We vinden het dan ook heel lastig om helder te duiden wat het grote verschil is tussen de Stelvio en de Giulia tijdens het maken van je dagelijkse rit. Je zou kunnen zeggen dat de Giulia Veloce die we onlangs reden, meer rijdt als een GT en dat de Stelvio qua dynamiek dan de sedan is. Maar het blijft een beetje spijkers op laag water zoeken, zolang je het niet hebt over uiterst sportief rijden. In dat geval heeft de ‘GT’ (lees Giulia) namelijk een streepje voor, met name in de bochten wat alles met de lagere positie van de carrosserie te maken heeft.

[nggallery id=1204]

Een verschil is vooral het effect op je gemoedstoestand van deze stevige SUV. Hoewel het een D-segmenter is (469 cm langte) en de omvang weinig groter (+5 cm langer en 23 cm hoger) is dan een Giulia, voelt het allemaal wat imposanter aan dan de ‘berlina’. De snelle reactietijd van de 2.0 turbo en de daaraan gekoppelde 8-traps automaat maken het feest compleet. Het was dan ook in deze auto dat we wat vaker op de linker baan te vinden waren en dat er een VW met zwaailichten nodig was, om ons even van het gas af te helpen. De Stelvio maakt automatisch indruk, dat merk je ook aan de reacties van omstanders. Noem het een modegril, maar het is vooral die combinatie met het Alfa Romeo DNA, wat de Stelvio zoveel karakter geeft. Kortom, onmiskenbaar Italiaans. De Competizione-rode lak (van 2.675,- euro) van het testmodel maakt deze SUV alleen maar nóg meer Italisch. De vijfde deur (525 liter bagageruimte) maakt ‘m tevens erg praktisch, maar we zeggen eerlijk dat we als merkliefhebber de komst van een Giulia Sportwagon wat dit betreft pas écht interessant zouden vinden.

Zelfs de meest verstokte Alfist kan niet om de rijeigenschappen van de Stelvio heen. Onze verslaggever die ook zo’n ‘verstokte’ is, noemde ‘m daarom direct zonder aarzelen een ‘échte Alfa’. De Q4 is onder normale omstandigheden een ‘Q2’, dus op de achterwielen aangedreven en veranderd wanneer nodig in een echte 4×4 waarmee je ook op ruiger terrein uit de voeten kan (niet te ruig want de ophanging is niet lucht geveerd). Het geluid van deze 280 pk benzine is donker, maar ingetogen. Qua infotainment was dit model een paar maanden geleden (toen we ‘m reden) nog niet wat men kan verwachten van een SUV die het nieuwste van het nieuwste beweert te zijn. Maar we weten allemaal dat FCA dat tijdens dit schrijven/lezen wel op orde heeft inmiddels. Het verbruik is merkbaar hoger dan de Giulia Veloce, maar nog altijd wel acceptabel (8,6 l/km in de stad en 13 km/l buiten de bebouwde kom). De Stelvio voelt heel comfortabel en is in de neutrale stand van het DNA-systeem goed vriendelijk te berijden, terwijl het vermogen indien gewenst gewoon opvraagbaar blijft. Het Start&Stop systeem draagt uiteraard bij aan die vriendelijkheid, maar hebben we wel snel uitgezet. Jammer genoeg gaat deze er gewoon weer op tijdens de eerstvolgende keer dat je ‘m start, maar dat is vast wel ergens in te stellen via de boordcomputer. Onze voorruit besloeg trouwens (het was koud en vochtig Hollands weer) behoorlijk snel wanneer de motor uit- en weer aanging, wat ook een reden was om het verbruiksvriendelijke systeem niet te gebruiken.

Het luxe Lusso-pakket van deze ‘First Edition’ zorgt voor een stijlvolle ambiance in de Stelvio. Strak en smaakvol met eik- of notenhout in het dashboard. Een beetje zoals oude Alfa’s van toen. Deze Stelvio is een topmodel waarbij we met gemak kunnen inbeelden hoe een grotere variant in een segment hoger er uit zou kunnen zien. FCA heeft in haar meerjarenplan om het gamma uit te breiden, een dergelijke grotere SUV overigens bovenaan de agenda gezet (eind 2019). Deze eerste editie van de Stelvio kost in totaal 71.085 euro.

[nggallery id=1205]

5 gedachten over “Het Alfa-gevoel van de Stelvio

  • 31 maart 2018 om 17:34
    Permalink

    Met een aantal gereden en ondanks dat ik sceptisch was, toch een aangename verrassing. Helaas neemt deze de wens van een Sportwagon niet weg.

    Beantwoorden
  • 31 maart 2018 om 23:06
    Permalink

    Wat ik vooral heel fijn vond is de ergonomie in deze auto. Iedereen loopt altijd bij Alfa’s te zeiken daarover maar mijn Alfa 166 en deze Stelvio voelde als thuis komen. Heel byzonder als je al lid bent van de Alfa familie voel je je gelijk thuis in deze auto. Alfa Romeo maakt weer en dat heeft in mijn ogen altijd gedaan fantastische auto’s. Bedankt voor het testen van dit juweel,

    Ciao

    Squadra

    Beantwoorden
  • 2 april 2018 om 12:54
    Permalink

    Je omschijving is geweldig
    Thuiskomen zo voelt het squadra

    Beantwoorden
  • 5 april 2018 om 15:23
    Permalink

    Wij vonden het ook een top auto maar hij is wel absurd hoog. De instap is zeker hoger dan de toch al imposante Mercedes GLC. En daarom voor ons niet al te praktisch. Het argument om niet met een Giulia station te komen, kwamen uit de noodszaak voor de VS en China. Waar ze dol zijn op deze auto’s.

    Als we echter kijken naar de verkopen in de VS en China, dan zijn die nu niet dusdanig dat dit een juiste keuze lijkt te zijn. Veel mensen zijn inmiddels overgestapt naar elders. Ook hier hebben we na 22 jaar Alfa het nest verlaten en ben ik voor een C klasse estate (S205) gegaan.

    Beantwoorden

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.