Test Alfa Romeo Giulietta: overleven tot betere tijden

De Alfa Romeo Giulietta is een van de auto’s die we sinds de oprichting van Auto Edizione het meest hebben gereden. We weten nog goed hoe zes jaar geleden de komst van de nieuwe hatchback van Alfa Romeo ons een licht gevoel van opwinding gaf. Een beetje alsof het merk terugkeerde naar waar het ooit voor bedacht is, namelijk het bouwen van auto’s die qua rijdynamiek de concurrentie het nakijken zou geven. Iets wat de 159 bijvoorbeeld nooit is gelukt. Dat was de sensatie die Progetto 940, waarvan lang gedacht werd dat deze in navolging op de MiTo (Milano Torino) tot Milano gedoopt zou worden, veel merkliefhebbers gaf. Een mooi gelijnde vijfdeurs dat qua DNA voldoende afweek van platformgenoten Bravo en Delta en dat eigenlijk de standaard opnieuw zou zetten in het compacte segment. In die periode in het voorjaar van 2010 was de timing bovendien perfect. Veel merken waren nog niet eens bezig met een nieuwkomer in het C-segment. De wereld werd ook nog aangenaam verrast toen Alfa Romeo ervoor koos om de naam Giulietta weer onder het stof vandaan te halen. Het was dus menens en CEO Harald Wester sprak tijdens de presentatie over een revolutie. In ons enthousiasme dachten we dat de komst van de Giulietta dan ook als het begin van een nieuw tijdperk kon worden gezien. Al deze emoties werden bovendien versterkt doordat het Centenario ook nog eens in dat jaar gevierd werd.

[nggallery id=1118]

Maar dat nieuwe tijdperk bleek nog redelijk ver weg en de realiteit was een stuk weerbarstiger. Het roer moest nog om en Fiat was als concern nog maar net begonnen met de overname van Chrysler. Daarom bleef de Giulietta evenals de Lancia Delta een eenling die lang verantwoordelijk zou blijven voor een groot deel van de voortgang van een heel merk. Over een opvolger of een nieuwe variant zoals bijvoorbeeld een Sportwagon (op verlengd CUSW platform) werd enkel zijdelings nagedacht. Er volgden geen uitbreidingen voor het gamma en de geavanceerde TCT-transmissie werd slechts mondjesmaat toegepast. De Quadrifoglio Verde zag zich als snel topmodel al binnen afzienbare tijd door de concurrent ingehaald worden. Kortom voor Alfa Romeo zou de tijd voorlopig stil gaan staan. Hoewel de Giulietta vooral gedurende de eerste jaren het buitengewoon goed deed, voelden veel dealers in de loop van 2012 al dat er periode van grote droogte aan zat te komen. Slechte marktcondities maakten de neergang nog bitterder. FCA gebruikte het platform alleen nog voor enkele projecten in de VS en China maar had geen plannen meer voor Italië en Europa.

Inmiddels is de Giulietta nog altijd de belangrijkste basis voor het merk en leven we in 2016. De ontwikkeling van nieuwe techniek als fundament voor Alfa Romeo’s toekomst is gelukkig al wel volop in de maak, maar daar kunnen helaas voorlopig nog geen vruchten van worden geplukt. Een echte facelift is er voor dit goede product uit Cassino eigenlijk nooit gekomen. De enige tastbare verandering is het nieuwe logo dat voortaan op de Giulietta te zien is en de langverwachte toevoeging van de standaard Giulia op de stand van de autosalon in Genève. Toen we onlangs deze prachtige 2.0 JTDm met QV Line pakket de sporen gaven, vroegen we ons vooral één ding af; Gaat de Giulietta en daarmee het hele merk Alfa Romeo het op termijn wel redden? De auto-industrie lijkt immers enkel meedogenlozer en nauwer te worden. Is er wel plaats voor laatkomers? Sinds de komst van de Giulietta zijn grappen over de overname van het merk en het uitstel rond nieuwe modellen een soort virale running gag op het internet. En we geven toe; de overwinningsroes uit 2010 heeft ook bij ons inmiddels dikwijls plaatsgemaakt voor de nodige teleurstelling en een soms wat cynische houding.

[nggallery id=1119]

Maar wie eerlijk is, ziet ook dat er bar weinig nieuws onder de zon is na zes jaar. De concurrentie zit immers vooral in dit segment ook wat meer stil. Er worden sinds dieselgate een stuk minder Golfjes verkocht en BMW is zelfs bereid om straks op deze markt minder te investeren door achterwielaandrijving vaarwel te zeggen. Audi heeft eveneens geen haast en moet nog beginnen aan de facelift van een model dat al sinds 2012 op de markt is. De komst van een nieuwe Astra en Mégane voelen bovendien als een rimpeling in het water. In Europa zijn enkel goedkopere auto’s in trek en Crossovers. Dus wie weet is het allemaal wel te verantwoorden dat de huidige Giulietta voorlopig nog onder ons is. Geruchten over een vervroegde lancering van een achterwiel aangedreven opvolger op Giorgio-platform, zijn dan ook naar het rijk der fabelen verwezen toen FCA bekendmaakte dat het uitgebreide productieplan van Alfa Romeo tot 2020 is uitgesmeerd in plaats van 2018. Een opvolger zien we dus misschien pas over twee of drie jaar.

[nggallery id=1120]

Intussen blijft de Giulietta een zeer sportief rijdende hatchback met een prachtig uiterlijk. De komst van de 120 pk 1.6 JTDm met TCT, kan vooral op de Italiaanse thuismarkt voor een commerciële opleving zorgen. Tijdens de heerlijke kilometers die we in de sterke 2.0 mochten maken, viel wel op dat vooral aan de binnenzijde de zes jaar wel voelbaar zijn. De update uit 2013 met boordcomputer heeft daar weinig aan kunnen veranderen. Vooral de afwerking van de tunnel onder de middenconsole is niet van een standaard die bij een moderne Alfa past. Daar is niets premium aan, maar die ambitie is ook nog van recente datum. De komst van editie 2016 (foto onder), is dan ook enkel bedoeld, om wat beter in het rijtje te kunnen staan met de Giulia. Op goede rijeigenschappen en wat details na, zullen beide modellen dan ook bar weinig gemeen hebben.