Column: “Tjoening is nie koel!”

Van tijd tot tijd zie ik ze rijden; Van die Civics of Lupo’s waar voor een vermogen aan Tupperware is opgeschroefd. Uitlaten met een diameter waar een Aventador zich niet voor zou hoeven te schamen. En velgen die meer hebben gekost dan de rest van de auto. Ze rijden bijna altijd langzaam. Dat begrijp ik wel, want met 20” inch velgen en 100 decibel uit de uitlaat is het comfort op hoge snelheden natuurlijk ver te zoeken. Of hebben deze petjes zoveel in hun nieuwe subwoofer geïnvesteerd dat ze geen centjes meer hebben voor de benzine? Of kopen ze op hun lokale hangplek te veel Big Mac’s? Mij bekruipt dan altijd een gevoel van medelijden. Die aftermarket ‘led’-achterlichten. Je kunt toch niet menen dat je dit mooier vindt dan de originele?

Al op jonge leeftijd leerde ik dat ‘to spoil’ verkwisten betekende.  Ik heb me er nooit echt in verdiept,  maar het lijkt me dat je je zuurverdiende geld beter in Spaans vastgoed kunt investeren dan in het tunen van je Seat Ibiza. De restwaarde van al dat plastic is toch gewoon negatief?

Doe het je Alfa niet aan, zo’n 156 is van zichzelf al een beauty…nog altijd.

Gelukkig worden -een enkele Alfa daargelaten- onze Italianen gespaard door hun blijkbaar smaakhebbende eigenaren. Is daar een causaal verband? Jazeker! De eerste is een inkopper: Italianen zijn veel fraaier ge-designed en hebben geen extra toeters & bellen nodig. De tweede: Er zijn veel minder Italiaanse auto’s dus de behoefte om de zoveelste zwarte Polo van een andere te onderscheiden van al die andere is er niet. Maar ook de volgende insteek is interessant: Hebben wij meer smaak? Altijd lastig om over jezelf te zeggen, maar ik denk het wel. Ik weet het, smaken verschillen én er valt niet te over twisten, maar de gemiddelde Italiaanse auto is toch vele malen mooier dan zijn Duitse of Japanse equivalent? Ik geef toe, het verschil is de afgelopen jaren kleiner geworden, maar de Italianen lopen wat mij betreft nog altijd fier voorop. Los van dit alles wil ik nog wel even opkomen voor de lichtmetalen velg. Net zoals een echte man fraaie schoenen hoort te dragen hoort ook een Italiaanse auto op het juiste schoeisel te staan. Ook hier hebben de Italianen overigens altijd voorop gelopen, maar niet in alle gevallen de meest geschikte velgen gemonteerd. Wat mij betreft mag de betreffende eigenaar dan ook naar eigen inzicht een ander type velg monteren. Als het maar geen chroom is en het rijgedrag van de auto negatief beïnvloed.

En dan natuurlijk nog de motorische tuning van bijvoorbeeld Duitse auto’s. Ook hier durf ik te beweren dat een groot deel van ons een aardig gevoel heeft voor techniek. Het valt mij in discussies met bezitters van  Duitse auto’s op, dat ze vaak geen bal verstand hebben van auto’s en al helemaal niet van de onderliggende techniek. Waar wij al op jonge leeftijd autojaarboekjes uitplozen en keer op keer constateerden dat de Italianen dankzij hun Dell’orto’s en dubbele Webers qua hoeveelheid afgegeven pk’s  en Nm’s erg goed uit de bus kwamen, zat deze groep zich waarschijnlijk te vergapen aan Ford Capri’s 1.3L (70pk) of een Manta’s  1.2S (60pk). Dat waren ook die oelewappers die dachten dat een auto net zo hard kon als de snelheidsmeter aangaf.  Wij wisten wel beter! Maar om nog even mijn punt te maken over dit laatste onderwerp. De behoefte om die trage Duitse hokken wat sneller te maken werd destijds natuurlijk uit nood geboren. En er moest wel motorisch getuned worden om op de Autobahn niet van alle kanten voorbij gereden te worden door blije gezinnetjes in auto’s van Italiaanse makelij. Toegegeven, dat gat hebben de Duitsers inmiddels redelijk gedicht. Nu nog wat meer inspiratie bij het design van die karren. Vinden jullie de nieuwe Golf ook zo saaaaaaai? En alle Audi’s (en inmiddels ook BMW’s) zo op elkaar lijken? Of ligt het aan mij?

Paul van Beukering