De Giulietta is het hart van Alfa’s bestaan

Giulietta

Het derde hoofdstuk van de AlfaRomeo Giulietta is nu aangebroken.

Toeval, of gevolg van grote twijfel over een andere naam? AutoEdizione gaat verder en zegt dat het voorbestemd is. Je kunt je dan vervolgens afvragen of dat ietwat overdreven is aangezien er maar twee generaties aan vooraf gingen, elk in heel verschillende tijdperken. Vul Escort en Golf voor de merken Ford en Volkswagen in en je hebt een terechte titel boven dit arikel zou je zeggen. En bovendien waren de twee eerdere genereties Berlina’s niet bepaald technische hoogstandjes, als je ze bijvoorbeeld vergelijkt met andere kunststukken in de geschiedenis van Alfa Romeo. Waarom dan toch deze grote woorden? Het antwoord is simpel. Toen deze auto’s werden ontwikkeld, vormden ze een steunpilaar om het merk zo goed mogelijk en met al haar waarden, bij een groot publiek te brengen. Bij Lancia is dat sinds 1979 de Delta. De Giulietta staat voor de basis van een merk met een rijke traditie, op weg naar een sterke toekomst. Giulietta is een ‘Alfa-revolutionaire’ naam.

Met de komst van de nieuwe Giulietta als opvolger van de 147, is die redenatie in z’n geheel verklaarbaar. Met de komst van deze auto, die we maar al te graag op de weg zien verschijnen, is Alfa Romeo weer een merk geworden dat in het middensegment alles kan aanbieden wat je hartje begeert. Vaandeldragers van een merk bevinden zich bij veel producenten namelijk eerder in het midden dan onder- of bovenin. Dat geldt ook voor Alfa Romeo. De naam Giulietta -dat eigenlijk zoiets als compacte Giulia betekent- vat dat het mooiste samen. De compactere doch ruime en comfortabele maar sportieve Alfa Romeo. De Alfetta had eenzelfde soort rol en de 75 eigenlijk ook. En wat te denken van de verdienstelijke 156? Die al helemaal. Maar de Giulietta’s in ons bestaan belichamen dat uitgangspunt sowieso.

Giulietta is ook de Italiaanse benaming van Julia, uit het beroemde Shakespeariaanse stuk. Hiermee wilden de makers uit Milaan een sterke verbintenis leggen tussen het merk en het model. Romeo e Giulietta zouden hoe dan ook voor altijd samen zijn. Door de omstandigheden van de harde werkelijkheid ontstaan. Een revolutionaire krachtige sfeer van vitaliteit op weg naar een nieuwe toekomst. Dat is de betekenis van ‘Alfa Romeo Giulietta’. In 1955 bestond diezelfde noodzaak toen Alfa Romeo, zwaar verwond door de oorlog, zich langzaam maar zeker herpakte.

Alfa Romeo presenteerde de Giulietta. Een vierdeurs berlina dat minder dan 4 meter lang was. De ruime gezinsauto dat zich ondanks dat sportief liet rijden. Het begon allemaal met een 1300 met 50 pk en vier versnellingen. Deze auto had een top van 136 km per uur. In 1957 kwam daar een model bij in de vorm van de felle ‘TurismoInternazionale’. De boodschap was duidelijk; De Giulieta is niet zomaar een sedan, het is een rasechte Alfa. De presentatie van de TI vond dan ook plaats op het circuit van Monza. Dankzij de dubbele carburateur had de Giulietta TI een vermogen van 65 pk. De top lag nu dan ook rond de 155 km per uur. Deze Giulietta uitvoering  maakte vervolgens ook naam tijdends de nodige endurance wedstrijden en hellingraces.

In 1959 kwam de tweede serie uit van dit model. De auto veranderde opties niet heel erg maar er werden nu ook 91 stationswagons gebouwd met de moeilijke naam ‘Promiscua’. Colli was de bouwer van deze oer sportwagon, die veel weg had van een Lancia Appia van Viotti. Ook Boneschi kwam met eenzelfde concept onder de naam Weekendina. Hoeveel daarvan gemaakt zijn is niet bekend. De meesten werden overigens gebruikt door de arm der wet. In februari 1961 waren er sinds het eerste exemplaar in 1955, inmiddels 100.000 Giulietta’s gebouwd. In datzelfde jaar kwam de derde serie uit. De TI versie had inmiddels 74 pk en haalde de 160 km per uur. In 1963 stopte de productie van dit eerste belangrijke hoofdstuk. De TI ging tot slot in 1964 uit productie.

In de moeilijke jaren ’70 wilde Alfa Romeo in 1977 opnieuw een nieuw begin maken voor het merk middels de komst van de Nuova Giulia. Alfa Romeo had dit model hard nodig aangezien het over steeds minder middelen beschikte om als merk actueel te blijven. De ‘nuova Giulietta’ maakte vooral indruk door de nieuwe designtaal. Een licht wigvormig sportief en luxe ogend ontwerp, dat pas in de jaren ’80 door vele andere merken werd geherinterpreteerd. De Giulietta was een nieuwe generatie gezinswagen met sportieve ambities. Gebaseerd op de grotere Alfetta en als opvolger van de legendarische Giulia, moest dit model Alfa Romeo opnieuw onder de aandacht brengen bij een groter publiek. Deze berlina was 4,2 m lang. De typerende hoge kofferklep had ook een soort geïncorporeerde spoiler. Kenmerkend is de transaxle systeem waarbij de versnellingsbak en differentieel samen in een blok bij de achteras zitten. Deze kwam uit de Alfetta en zorgde voor een ideale gewichtsverdeling. Alfa Romeo kon door de aanwezigheid van deze techniek bij de grotere Alfetta, toch nog zonder een al te hoge kostenpost te creëren, een volwaardige nieuwe compacte berlina neerzetten. Achterin was de Nuova Giulietta door deze technische keuze echter wel wat krapjes.

De nieuwe Giulietta was bij het debuut verkrijgbaar in de uitvoeringen 1.3 met 95 pk en de 1.6 met 109 pk. Daarna kwamen daar de 1.8 met 122 pk en de 2.0 met 130 pk bij. Dit laatste topmodel kreeg de bekende Alfa-bijnaam ‘Super’ als badge. In 1981 kreeg de Giulietta een stylistische update waarmee de tweede serie een feit was. Ook kwamen er de nodige motorische veranderingen in deze laatste jaren van het zelfstandige Alfa Romeo. De 2.0 Super werd nu vervangen door de 2.0 TI. Er kwam nu ook een eerste Diesel in de vorm van de 82 pk sterke 2.0 TD van VM motori op de basis en ‘L’ uitvoeringen. De ‘L’ was ook de uitvoering waarin de 1.8 met 122 pk verkrijgbaar was en later ook de 1.6 met 109 pk.

In 1983 ging de derde serie in productie van de Nuova Giulietta. De vormgeving werd in detail gemoderniseerd en de Giulietta oogde nog altijd even fris. De 1.3 ging uit productie. De 2.0 was voortaan ook als basisversie verkrijgbaar. In 1984 kwam AutoDelta met een speciale krachtige 2.0 Turbo van 170 pk. Dit was de droom Giulietta als slotstuk van iets wat begon als een nieuw hoofdstuk in de Alfa Romeo geschiedenis. Dit tweede hoofdstuk in de geschiedenis die Giulietta heet, werd afgesloten in 1985 samen met de zelfstandigheid van het merk. In Arese werden uiteindelijk 380.000 ‘nieuwe Giulietta’s gebouwd. Na de Giulietta kwam de 75 en daarna de 155. Bij de komst van de 156 in 1997 is nog overwogen om opnieuw voor de naam Giulietta te kiezen. Iets wat volgens ons niet overbodig was geweest en geheel op zijn plaats gezien de opzet en de impact van de 156. Alfa Romeo wilde met deze auto namelijk een modern en betrouwbaar imago opbouwen na een periode van twijfelachtige kwaliteitskenmerken van bepaalde aspecten.

Maar drie- en niet viermaal is scheepsrecht. Daarom is nu de tijd aangebroken voor deze belangrijke Alfa Romeo die opnieuw een brug zal vormen naar een zekere toekomst. De Giulietta 2010 zal in Genève volgend jaar getoond worden, omdat Alfa Romeo nooit op zal houden te bestaan.

[nggallery id=129]

16 gedachten over “De Giulietta is het hart van Alfa’s bestaan

  • 14 december 2009 om 14:03
    Permalink

    Beter kan ik het niet zeggen. Mijn complimenten hiervoor 😀 😀

    Beantwoorden
  • 14 december 2009 om 15:28
    Permalink

    heb je een plaatje van de oer sportwagon: Colli Promiscua?

    Beantwoorden
  • 14 december 2009 om 15:39
    Permalink

    Nu nog een nieuwe Bertone getekende Giulietta Sprint… en Sprint Speciale.. om ons nog blijer te maken

    Beantwoorden
  • 14 december 2009 om 15:46
    Permalink

    @Rafael: Is toegevoegd. 😉

    Beantwoorden
  • 14 december 2009 om 16:01
    Permalink

    Zonde van de vernsellingspook waarom zette ze deze toch zo laag?

    Maar onafgezien de pook zou ik em zeker kopen 😀 knap staaltje

    Beantwoorden
  • 15 december 2009 om 01:06
    Permalink

    Ik vind de nieuwe Giulietta op de foto prachtig.
    Reden voor ons om al een club op te richtten om de potentiele Giulietta rijder te voorzien van informatie en de ruimte te geven om vragen te stellen en/of opmerkingen te maken.

    Beantwoorden
  • 15 december 2009 om 11:37
    Permalink

    Leuk artikel!! Mijn eerste auto was een Giulietta 2.0 ’84 in ijskast wit (very eighties)! Wat een auto: wegligging, motorkracht en aanzuiggeluid van de dubbele carburateurs afgemaakt met het uitlaat geluid: Alfa Nord in optima forma!

    Beantwoorden
  • 15 december 2009 om 12:39
    Permalink

    Idd heftig geluidje uit zo’n carbu nord (als goed afgesteld).
    Had je Solex of Dell’Ortos?
    Die nieuwe Giulietta site van Alfa zelf belooft motor geluid beschikbaar te gaanhebben. Heb al eens wat rondgesurft van hoe een Brera 1750 zou klinken, maar vindt maar weinig. Wel benieuwd naar. Zo’n turbo dempt nogal.

    Beantwoorden
  • 15 december 2009 om 13:28
    Permalink

    We hebben in een tunnel met de ramen open en de koppeling in het gas van de Brera 1750 flink laten gieren..

    Het klonkt zeg maar beschaafd. Noet stoer maar ook niet zielig.

    Beantwoorden
  • 15 december 2009 om 15:40
    Permalink

    Waren volgens mij Solex; klinkt minder dan dell’ ortos of webers maar nog steeds fenomenaal, zeker met “open” luchtfilers..

    Turbo’s dempen per definitie het uitlaatgeluid maar je kunt niet alles hebben.. (maar zou wel mooi zijn)..

    @ MM Mooie baan heb jij hoor!:-)

    Beantwoorden
  • 15 december 2009 om 18:25
    Permalink

    @gusto
    Je hoort meestal negatieve verhalen over Solex, maar momenteel staan er twee dubbelle op de ‘fetta GTV en dat klinkt zeker niet verkeerd. Ik heb ook de indruk meer trekkracht te hebben / beter pedaalrespons te hebben bij de lagere toerentallen, dan met de dell’ortos. Open luchtfilters heb ik me (nog) niet aan gewaagd.

    Ook niet verkeerd als eerste auto, zo’n Guilietta.

    Beantwoorden
  • 15 december 2009 om 22:26
    Permalink

    In bovenstaand artikel klopt de uitleg over de ‘Sportwagon’ uitvoering van de Giulietta niet helemaal.
    Colli bouwde de ‘Promiscua’ terwijl Boneschi de ‘Weekendina’ bouwde. Behalve het feit dat ze beiden op de Giulietta Berlina zijn gebaseerd hebben ze niets met elkaar te maken.

    De foto van de ‘Sportwagon’ die is toegevoegd onderaan het artikel toont de Weekendina van Boneschi uit 1957. Reeds in 1955 maakte Boneshi een eerste versie van de Weekendina. Ik weet helaas niet hoeveel Weekendina’s er in totaal zijn gebouwd maar zeker is dat het er minder waren dan de Promiscua.

    De eerste Promiscua werd in 1957 gebouwd. In 1959 volgden 71 exemplaren maar het is me niet duidelijk hoeveel er gebaseerd waren op de Giulietta Serie 1 en 2. Maar daar de Giulietta Berlina serie 2 pas op het salon van Frankfurt in september 1959 werd voorgesteld vermoed ik dat de meeste exemplaren nog gebaseerd waren op serie 1 Berlinas. In 1960 werden nog eens 19 exemplaren gemaakt.

    Beantwoorden
  • 15 december 2009 om 22:33
    Permalink

    Ah dan had mijn bron het fout want die wist te melden dat beide namen voor hetzelfde model waren; Weekendina en Promiscua.

    Dat krijg je als het een vrij onbekend model is. We hebben de wijzigingen doorgevoerd. 😉

    Beantwoorden
  • 16 december 2009 om 00:06
    Permalink

    Leuk dat de geschiedenis zich herhaald. De Giulietta lijkt wederom een soort Renaissance voor Alfa Romeo te zijn. De Sprint Speciale is mijn persoonlijke favoriet.

    Beantwoorden

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.