Alfredo Altavilla: Interview met de nummer 2 van FIAT
Over Alfredo Altavilla weten we eigenlijk niet veel meer dan dat hij reeds succesvol diverse taken vervulde binnen het Fiat concern (FPT en Iveco) en als voorzitter bij het ACEA (European Automobile Manufacturers’ Association). Maar wie is die man eigenlijk die nu de loodzware taak krijgt om voor Fiat het tij te keren op het Europese continent en waarvan soms gezegd wordt dat hij de beoogde opvolger is van Sergio Marchionne in 2015? Lees hier een recent interview met de onderdirecteur uit de Italiaanse krant La Repubblica.
Als hij ervoor gekozen zou hebben om in Taranto te blijven, waar hij op 2 augustus 1963 werd geboren, was Alfredo Altavilla nu waarschijnlijk CEO geweest van de ILVA, het grote staalconcern in de baai van de Zuid-Italiaanse havenstad. Waar hij ook de leiding neemt, het gaat er vaak goed, ook al is de klus waar hij nu voor staat in Europa (plus Afrika en het Midden-Oosten, EMEA), niet bepaald een eenvoudige kwestie van aanpakken. Maar Altavilla is een man die goed weet hoe de economie werkt en is geduldig en volhardend van karakter. Ook wat de huidige crisis betreft weet hij zeker dat deze eindig is, ook voor de Italiaanse autofabriek in Europa;
“Het is dit keer een diepere, langere en meer pijnlijke crisis, maar we zullen er ook weer uit geraken, we moeten alleen afwachten wat de uiteindelijke prijs zal zijn voor het land, de consumenten en de bedrijven. Wat we nu bij Fiat doormaken binnen de EU hoort bij het hele spel, mooie en kwade dagen horen beide bij de realiteit van het vak waar ik ooit bewust voor gekozen heb. Als ik sneller en groter persoonlijk succes wilde, was ik zeker niet in de autoproductie gegaan, maar had ik nu mobiele telefoons of kleding verkocht. Ergens voel ik me zelfs aangetrokken tot moeilijke uitdagingen.”
Dit typeert het karakter van de bijna 50 jarige Chief Operating Officer bij Fiat SpA helemaal. Hij heeft al jaren ongeveer de uitstraling en energie van een Amerikaanse football spelende College-student. Uitdagingen zijn er nu volop en de klik met de gelijkgestemde Sergio Marchionne is dan ook groot. Ze zijn uit hetzelfde hout gesneden, of zoals ze in Italië zeggen, ‘van dezelfde pasta gemaakt’. Niet alleen omdat ze beide provinciaalse jongens zijn, maar ook omdat ze beide niet van halve maatregelen houden en niets mooier willen maken dan dat het is. Of je kunt de klus aan, of je kunt het niet, is het devies van beide. Ook Altavilla voelt zich als geen ander een wereldburger in de huidige sterk geglobaliseerde economie en durft veel op te geven en af te wijzen, om zo het hogere doel te behalen. De toewijding voor het werk is zeer groot en hij is net als het huidige Fiat zelf, volledig met de tijd meegegaan.
Alfredo Altavilla aan het woord tijdens een bijeenkomst van het ACEA
Altavilla is sinds 2011 ook raadslid van de Group Executive Council. Hij is opvolger van de alleskunner Gianni Coda, die hij ‘De laatste der Mohikanen’ noemde. Altavilla hoort zelf bij de nieuwe generatie die de afgelopen 10 jaar mee kon komen in de sneltrein die Sergio Marchionne heet. Volgens de Zuid-Italiaanse topman is het allemaal een kwestie van karakter en telkens duidelijke doelstellingen voor ogen houden voor vandaag en morgen. Zijn grootste prestatie is misschien wel de voltooiing van de overname van Chrysler, waarbij hij de vormgever was vlak achter Marchionne.
“Iedereen die díe wedstrijd heeft gevolgd weet dat het een complexe zaak was. Onderhandelen en kopen is één, maar daarna volgde ook nog de belangrijke vlekkeloze vervolguitvoering. Bovendien wisten we dat het voor Fiat de enige overgebleven hoop was. Het in Italië dominerende en vanuit Turijn opererende Fiat, bestond namelijk al niet meer. We krijgen één kans om het bedrijf klaar te stomen voor het internationale toneel. Als managers moeten we hier inpassen en telt enkel nog onze daadkracht. Als je overbodig bent mag je naar huis.”
Volgens Altavilla heeft Marchionne bij het kiezen van zijn team, altijd weloverwogen beslissingen genomen, zoals iedere leidinggevende zou doen, die zijn vak goed wil uitoefenen. Hij geeft ook toe dat men dit in Turijn totaal niet gewend was, en dat men mét of zonder resultaten een positie kon behouden binnen het concern. In de moderne wereld kan dat niet meer, aldus Altavilla. De hoge prijs die je hiervoor moet betalen, is dat je nauwelijks vrije tijd hebt en dat je geen sociaal leven hebt.
“Maar ik houd ervan hoor, voor mij is het glas altijd halfvol. Alle verschillende culturele opvattingen die ik overal ter wereld tegenkom tijdens mijn werk, zie ik als een verrijking. Mij hoor je dus niet klagen, ik geniet ervan.”
De ontspannen uitstraling en opvattingen, typeert de zoon van een Lancia-Autobianchi-dealer uit Taranto. Het is een directe man zonder veel poespas en wars van sociaal wenselijk gedrag. Ook als hij over zijn zuidelijke geboortegrond spreekt is hij eerlijk en geeft hij toe dat hij graag bij zijn familie op bezoek komt, maar dat hij er niet lang kan zijn, vanwege het gebrek aan vooruitgang in dit gebied, terwijl het de verandering zo hard nodig heeft. Alsof zijn handen dan gaan jeuken en hij z’n heil weer zoekt, bij de grote klus die Fiat heet. Een paar jaar geleden kwam zijn naam al naar voren als opvolger van Marchionne, maar sindsdien wordt er niet meer over gesproken, ook door Alfredo Altavilla zelf niet. Er zijn namelijk andere zaken die alle prioriteit hebben.