Pirelli bestaat 140 jaar

Bandengigant Pirelli uit Milaan is alweer bijna anderhalve eeuw oud en een schoolvoorbeeld voor de Italiaanse industrie. Voorzitter en CEO Marco Tronchetti Provera werd deze week dan ook niet voor niets zelfs bij president van de republiek Giorgio Napolitano uitgenodigd, om dit 140 jaar oude succesverhaal te vieren. Het begon allemaal in 1872 in een piepjong Italië dat op zoek was naar de vooruitgang van een groot volk. Inmiddels is Pirelli een multinational van wereldformaat met ruim 36.000 werknemers.

Op 28 januari 1872 stichtte Giovanni Battista Pirelli een vooruitstrevende industrie terwijl hij nog slechts 24 lentes jong was. Het was vanaf de eerste dag een familiebedrijf, met een belangrijke rol wat betreft de productontwikkeling voor neef Leopoldo. De lange geschiedenis die volgt, is tot op de dag van vandaag een rijke inspiratiebron voor wie het bedrijf nu leiden. Een typisch Italiaanse mix van lange tradities en vooruitstrevendheid. De firma G.B.Pirelli & C. bloeide direct op dankzij de opbouw van een jong industrieel land waar nog veel infrastructuur moest worden aangelegd. Van elastisch rubber ging men in 1879 al snel over naar de productie van kabels die voornamelijk werden gebruikt voor het aanleggen van elektriciteit en telefoonlijnen. Nog voordat het bedrijf 10 jaar bestond, produceerde het reeds voor het buitenland, waar de kabels van Pirelli onder andere werden toegepast voor de aanleg van telefoonlijnen over de bodem van de wereldzeeën.

In 1890 breidt men daarom al stevig uit, door aan de nog relatief kleine locaties aan de Porta Nuova en Ponte Seveso een nieuwe veel grotere fabriek toe te voegen waar voortaan fietsbanden geproduceerd zouden worden. Het is de eerste bandenfabriek in Italië. Pirelli groeit dermate hard, dat men al in 1902 besluit om nabij het Spaanse Barcelona, een eerste buitenlandse productielocatie op te bouwen. Vervolgens volgt er in 1913 -vlak voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog- ook een productieve start in het Britse Southhampton. In 1917 begint al de relatie met Argentinië, waar in Buenos Aires een fabriek wordt geopend. In 1924 en 1928 volgen ook nog nieuwe activiteiten in het Spaanse Manresa en Britse Burton (on Trent).

Pirelli wint in 1907 voor het eerst in de autosport. In deze pionierstijd won een met Pirelli’s uitgeruste Itala van de prins Scipione Borghese de Peking-Parijs. Het is de prille start van een lange carrière in de autosport van de bandenproducent uit Milaan. Namen als Nuvolari, Ascari en Fangio behaalden hun titels met Pirelli’s om de wielen van hun auto.

Het beroemde logo met de langgerekt ‘P’ is al in 1908 geboren. Het logo werd in New York bedacht, om Pirelli in het commercieel drukke Amerika herkenbaar te maken tussen de concurrentie. Inmiddels stonden sinds 1904 ook Giovanni Battista’s zonen Piero en Alberto aan het roer van dit grote bedrijf. Zij namen het logo met de lange ‘P’ erg serieus en ondertekenden er zelfs contracten mee. Vandaag is het merk over de hele wereld bekend en heeft het een waarde van 2,27 miljard euro. Pirelli ging in 1922 naar de beurs in Milaan en in 1929 volgde de gang naar Wall Street. In datzelfde jaar bouwde Pirelli de eerste fabriek in Brazilië. De Braziliaanse markt is vandaag de dag een zeer belangrijke basis voor Pirelli, waar het inmiddels 5 productielocaties heeft.

In 1924 zet Pirelli een grote stap op het gebied van materiaal voor hoogspanningsmasten dat wereldwijd wordt gebruikt. In 1932 overlijdt oprichter Giovanni Battista Pirelli. De Tweede Wereldoorlog is een zware periode voor de firma, maar vanaf 1946 pakken de zoons Piero en Alberto de draad weer op. In 1948 richt Pirelli zelfs een eigen krant op en oriënteert de firma zich steeds meer op het grote publiek en dus de reclamewereld. Pirelli wordt vanaf dat moment ook een cultmerk, met een link naar de grafische en literaire wereld. Pirelli verbindt haar naam aan kunstenaars en ontwerpers als Mulas, Mendini en Guttuso. Pirelli wil gezien worden en zoekt in steeds grotere mate de publiciteit.

In 1953 maakt men een grote sprong op het gebied van bandentechniek, met de introductie van de Cinturato radiaalband. Op 7 augustus 1956 komt Piero Pirelli te overlijden. Alberto wordt voorzitter van het concern. Vier jaar later verrijst in Milaan het nieuw hoofdkantoor (foto onder), met als meest tastbare symbool de bekende wolkenkrabber nabij het centraal station, een ontwerp van Giò Ponti.

In 1964 groeit Pirelli opnieuw op het gebied van commercie, mede dankzij de introductie van de Pirelli-kalender, gerealiseerd door Robert Freeman, die tevens fotograaf was voor de Beatles. Inmiddels werkt Steve McCurry vandaag de dag alweer aan de veertigste editie van dit cultobject, de kalender voor 2013. In 1965 geeft de inmiddels 83 jaar oude Alberto Pirelli het stokje over aan zoon Leopoldo, die de firma 25 jaar lang zal besturen.

In de jaren ’70 gaat Pirelli een samenwerking aan met Dunlop en maakt men een grote sprong voorwaarts op het gebied van bandentechniek, dankzij de introductie van de Cinturato P6, P7 en P8. Pirelli groeit ook door in de jaren ’80 en neemt in 1986 de Duitse firma Metzeler over, dat gespecialiseerd is in banden voor motorfietsen. Die naam is nog altijd een belangrijk onderdeel van de groep.

In 1992 neemt Tronchetti Provera, die al sinds 1986 werkzaam is bij Pirelli, de leiding over. Na een mislukte overname van Continental, zorgt hij voor een herstructurering van het bedrijf. De focus komt te liggen op de ontwikkeling van nieuw techniek en investeringen in opkomende markten zoals het Verre Oosten en Afrika. In 200o verkoopt men voor 5 miljard euro de telescoop-divisie en die voor de productie van meetinstrumenten.

In 2001 wordt Pirelli grootaandeelhouder van Telecom Italia, waar men in 2007 ook weer afstand van doet. In 2005 stopt Pirelli na meer dan 100 jaar als producent van kabels. Ook de tak dat zich bezighoudt met energiesystemen en telecommunicatie wordt verkocht. In datzelfde jaar start de eerste Chinese fabriek van Pirelli in de provincie Shangdong. In 2006 begint ook de bouw van een fabriek in Roemenië. In 2008 wordt een belangrijke hypermoderne fabriek gevormd in Turijn. Deze locatie vormt de meest geavanceerde van de hele groep en is ontstaan door de samenkoppeling van twee fabrieken in stadsdeel Settimo Torinese.

In 2010 is Pirelli eindelijk een ‘pure tyre company’ dat zich volledig richt op de mondiale bandenmarkt. Pirelli Broadband Solutions voor netwerkaanleg en Pirelli Re Agency voor vastgoed, worden tot slot nog verkocht. In dat jaar wordt ook de Pirelli Foundation opgericht, dat zich richt op het behoud van het rijke industriële en culturele erfgoed van Pirelli. In dat jaar keert Pirelli ook terug naar de F1 en wordt het de leverancier van P-Zero banden in de GP seizoenen 2011-2013. Verder is Pirelli onder andere ook actief in de Superbike, Ferrari Challenge, Lamborghini Blancpain Super Trofeo en Trofeo Maserati.

In 2011 vindt de uitbreiding in Rusland plaats in een JV met Russian Technology. Ook in Argentinië breidt Pirelli uit, met een nieuwe productielocatie in Merlo. Ook opent Pirelli een eerste eigen Pirelli PZero flagship store aan de Corso Venezia te Milaan. In 2012 sluit men een samenwerking met Astra Oto Parts in Indonesië, voor de bouw van een nieuwe bandenfabriek voor motorfietsen. Deze zal in 2016 zijn voltooid en 7 miljoen banden per jaar produceren. Afgelopen voorjaar werd een nieuwe fabriek in Mexico geopend en wil Pirelli dankzij deze productielocatie uitgroeien tot de grootste bandenleverancier in de hoogste segmenten op de Noord Amerikaanse markt. Vandaag de dag is Pirelli de vijfde producent in de wereld en produceert het ongeveer 66 miljoen panden per jaar. Pirelli is op 160 markten aanwezig, heeft ongeveer 4500 brevetten en bestaat uit 22 fabrieken, 8 ontwikkelingscentra en circa 36.000 werknemers. De productielocaties staan in Italië, Duitsland, Rusland, Turkije, Roemenië, China, Egypte, Argentinië, Brazilië, Venezuela, Mexico, de Verenigde Staten en Groot Brittannië. Pirelli is een van de grootste producenten in de hogere segmenten en verwacht in 2015 zelfs leider te zijn op dit gebied.

Provera Tronchetti tijdens zijn ontmoeting met president Napolitano.